ความคิดถึง คำพูดนี้นำความคุ้นเคยมาสู่ความสุขเมื่อได้มีส่วนร่วมในบางสิ่งบางอย่างในปัจจุบันที่เราสนุกกับการทำในอดีต เกมไม่แตกต่างกัน ทุกคนมีเกมที่นำความทรงจำกลับมาจากสิ่งที่เราคิดว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่ดีขึ้น การเล่าเรื่องย้อนหลังเป็นเหมือนคนขี้เกียจที่ชี้ให้เห็นว่าคุณทำอะไรได้บ้างการเล่าเรื่องย้อนหลังบอกเราว่าวัยเด็กของเราอาจไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิด ในฐานะผู้ใหญ่เรารู้ว่าโลกกำลังทำงานอย่างไร เมื่อเราเติบโตขึ้นเราก็ไม่ค่อยมีการจับตาโลก การเล่าเรื่องหลังบอกเราว่าเวลาเหล่านั้นดีขึ้นปลอดภัยและซับซ้อนน้อยลง เกมที่นำมาสู่ความคิดถึงทำให้เราอยู่ในความคิดของเด็กอีกครั้ง ทำให้เรารู้สึกปลอดภัยปลอดภัยและได้รับการคุ้มครอง มนุษย์มีแนวโน้มตามธรรมชาติที่ต้องการความปลอดภัยและการป้องกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ใหญ่เพราะเป็นผู้ใหญ่ที่เรารู้เพียงวิธีการที่รวดเร็วโลกสามารถไปจากวันหนึ่งตกลงไปที่น่ากลัวต่อไป ในฐานะผู้เล่นเกมเราต้องการความปลอดภัยและความปลอดภัยในเกม

ผมเริ่มเล่นเกมตอนที่ผมอายุน้อยที่สุดเนื่องจากนักเล่นเกมส่วนใหญ่ที่ฉันอายุได้ ฉันเติบโตขึ้นมาเล่น Super Nintendo และ Nintendo 64 กับแม่และน้องสาวของฉัน Super Mario, Kirby และ Mario Cart เป็นชื่อที่เราเล่น Zelda อาจเป็นเกมที่เราเล่นกันมากที่สุด แม่ของฉันมีปัญหากับเกมที่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเช่น Call of Duty และเกมกราฟิกอื่น ๆ ดังนั้นเราจึงเล่น Super Nintendo และช่วงเวลานั้น! Zelda บน Super Nintendo เราชนะหลายครั้ง ฉันพูดว่า “เรา” แต่มันเป็นแม่ของฉันเล่นไม่ได้ฉันหรือน้องสาวของฉัน แม้กระทั่งความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ในขณะที่เขียนเรื่องนี้ฉันก็เริ่มคิดถึง เราเข้ามาใกล้จนจบเกมแล้วเช็ดบันทึกของเราดังนั้นเราจึงเริ่มต้นเหมือนสามครั้ง มันเป็นช่วงเวลาที่ดี นั่นคือตอนที่ฉันอยู่ราวหกหรือเจ็ดหรือแปดขวบ นานแสนนาน. ความคิดถึงทำให้เรามีความหวังในอนาคต มันบอกเราว่าถ้าเวลาที่ดีที่เกิดขึ้นในอดีตแล้วเวลาที่ดีขึ้นจะเกิดขึ้นในอนาคต

ต่อมาผมเริ่มเล่นเกมด้วยตัวเอง ยากที่จะนึกถึงเกมที่จะเกิดขึ้นต่อไปตามลำดับเวลา แต่พวกเขาทั้งหมดมีธีม: กลยุทธ์ผู้เล่นคนเดียว คำอธิบายเกมแบบกว้าง ๆ ที่สามารถใส่เกมได้มากมาย เกมเช่นฟาโรห์และคลีโอพัตรา, Age of Empires II และแน่นอน Sid Meier อารยธรรม III ฉันไม่ได้รับอนุญาตให้เล่นนักกีฬาเนื่องจากมีภาษาที่ไม่ดีในตัวเขาและถูก จำกัด ให้เล่นเกมแบบผู้เล่นคนเดียว พ่อแม่ของฉันมีความระมัดระวังมากและเกมไม่ได้แพร่หลายไปเมื่อยี่สิบปีก่อน ฟาโรห์เป็นผู้สร้างเมืองที่ทำให้คุณอยู่ในอียิปต์โบราณ เป้าหมายของเกมคือการสร้างเมืองที่ยอดเยี่ยมโดยใช้แหล่งข้อมูลที่ใช้แล้วและเป็นเรื่องท้าทายสำหรับเด็กอายุสิบเอ็ดขวบ Age of Empires II เป็นเกมกลยุทธ์แบบเรียลไทม์ที่แตกต่างจากฟาโรห์ คุณต้องสร้างความสมดุลระหว่างการรวบรวมทรัพยากรและการผลิตกองร้อยเพื่อลดจำนวนผู้เล่น AI หรือผู้เล่นคนอื่น ๆ Civ III น่าจะเป็นเกมที่ผมชอบมาก ๆ จนถึงทุกวันนี้ฉันยังเล่นฟาโรห์และอายุของจักรวรรดิที่สอง

ลองนึกถึงความคิดถึง ๆ ที่เกิดขึ้นในเวลาเพียงไม่กี่วินาที มันเป็นความรู้สึกที่มาจากความทรงจำ หน่วยความจำของ “เวลาที่ดีขึ้น” ที่อาจหรือไม่ถูกต้อง เกมที่เราเล่นเป็นเวลานานมาแล้วซึ่งนำความทรงจำเหล่านั้นกลับคืนมาอาจไม่สนุกต่อไป Civ III ฉันเล่นเป็นเวลาหลายร้อยชั่วโมงตอนที่ฉันยังเด็กไม่สนุกเหมือนตอนนี้ที่ฉันแก่กว่าฉันจึงไม่เล่นเท่าตอนนี้ บางครั้งความคิดถึงอยู่

สรุปได้ว่าความคิดถึงในเกมเป็นสิ่งที่ดี ช่วยให้เราได้มีส่วนร่วมในวัยเด็กของเราอีกครั้งซึ่งเราจะไม่มีเหตุผลที่จะนำกลับมาจากส่วนลึกของจิตใจของเรา หลายคนกล่าวว่าวิดีโอเกมนำไปสู่พฤติกรรมต่อต้านสังคมความรุนแรงและคะแนนโรงเรียนลดลง วิดีโอเกมสอนเราว่าโลกนี้เป็นอย่างไร เมื่อคุณเล่นเกมแบบมัลติเพลย์เยอร์คุณมักจะพบคนที่เป็นพิษเพียงอย่างเดียว การเตรียมความพร้อมเพื่อรับมือกับสังคมที่เลวร้ายที่สุดต้องพุ่งขึ้นที่เรา มนุษย์มีแนวโน้มที่จะรุนแรง การฆาตกรรมครั้งแรกเกิดขึ้นเมื่อ Cain ฆ่า Abel ใน Genesis ฉันค่อนข้างแน่ใจว่าพวกเขาไม่ได้มีวิดีโอเกมกลับมาแล้ว ดังนั้นจุดนี้เป็นไปได้ที่จะเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ จุดที่เหมาะสมที่สุดคือการลดลงของเกรดของโรงเรียน ต้องใช้วินัยในการทำผลงานของโรงเรียนผ่านวิดีโอเกม มันสร้างตัวละครวินัยนี้ ดังนั้นในครั้งต่อไปที่คุณรู้สึกถึงความคิดถึงที่มาในใช้เวลาในการหยุดและกลิ่นความทรงจำ ดื่มด่ำในความคิดของเวลาที่ดีขึ้นและความหวังว่าเวลาที่ดียังคงเป็นไปข้างหน้าไม่ว่าสิ่งที่โลกจะบอกคุณในปัจจุบัน นี่คือสิ่งที่ความคิดถึงของวิดีโอเกมสอนเรา